System ludzki mieści substraty, które wyzwalają się samoczynnie, jak również takie, które człowiek musi zapewniać organizmowi wraz z pożywieniem. Kwas linolowy, który przynależy do nienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-6, jest takim właśnie pierwiastkiem.

Okazuje się, że nieczęsto napotyka się przypadki osób, u jakich wystąpił brak kwasu linolowego, mimo tego, że system nie jest w stanie sam go wytworzyć. W grupie ryzyka znajdują się w szczególności jednostki żywione dożylnie, przebywające na diecie beztłuszczowej czy też niemowlęta karmione odtłuszczonym mlekiem. Jest to spowodowane tym, że kwas linolowy występuje w szczególności w tłuszczach roślinnych. Jego największa dawka znajduje się w oleju sojowym, słonecznikowym i lnianym. Zawierają go również nasiona kukurydzy, soja, pestki winogron oraz orzechy laskowe.

Oddziaływanie kwasu linolowego na organizm człowieka
Kwas linolowy jest od dawna użytkowany do produkcji kosmetyków do ciała: kremów, mydeł, balsamów, jak również olejków. Jego nawilżające właściwości w sposób pożądany wpływają na skórę, poziom jej nawilżenia oraz ogólną kondycję. Kwas linolowy jest także pierwiastkiem łoju skórnego, to znaczy w sposób naturalny dba o wizerunek skóry. Zmniejsza także plamy i przebarwienia oraz odpowiada za regenerację naskórka.

Brak kwasu linolowego w układzie może prowadzić do przykrych chorób: powstania rybiej łuski, egzemy czy też atopowego zapalenia skóry. Jego deficyt może wywołać wypadanie i rozdwajanie się włosów oraz łamliwość paznokci.