Podstawową rolą kręgosłupa jest podtrzymywanie istoty ludzkiej w pozycji prostej. Kręgosłup może wykonywać tę rolę dzięki swej charakterystycznej budowie, gdyż ma postać rurki zbudowanej z kości, czyli kręgów, które są przetykane dyskami. Specjalistyczne określenie dysków to krążki międzykręgowe. Zbudowane są one z pierścienia włóknistego, jaki otacza sferyczne jądro miażdżyste. Ta nadzwyczajnie wytrzymała substancja oddziałuje na amortyzację poszczególnych kręgów i gibkość naszego kręgosłupa.

Niestety, wskutek słabostek ewolucji, która nie zdążyła zupełnie przystosować człowieka do pozycji wyprostowanej, występują przemieszczenia dysków międzykręgowych. Jądro miażdżyste wychodzi poza teren ustanawiany przez pierścień włóknisty w drodze przepukliny, kiedy z powodu intensywnych powtarzalnych rozkładów sił w nadwątlonym miejscu robi się uwydatnienie bądź w drodze protruzji, czy wypłynięcia przez nadszarpnięty pierścień. Przeważnie takie choroby zwie się wypadającym dyskiem.

W sytuacji, gdy jądro miażdżyste zmieni swe położenie, to może dojść do nacisku na rdzeń kręgowy. Często ma to miejsce na lędźwiowej części kręgosłupa. Zespoły bólowe w tej części kręgosłupa są jedną z najczęstszych chorób ludzi i noszą miano lumbago. To schorzenie dotyka w każdej chwili co 3 człowieka. Jedną ze znamiennych chorób dyskopatii lędźwiowej jest rwa kulszowa, która wywołana jest przeważnie uciskiem jądra na największy nerw organizmu ludzkiego.

Naczelną formą kurowania dyskopatii są sposoby zachowawcze, polegające na aplikowaniu środków przeciwzapalnych i znieczulających jak również na wykorzystywaniu kinezyterapii i fizykoterapii. W szczególnych przypadkach aczkolwiek niezbędne jest leczenie chirurgiczne. Znakomity rozwój medycyny sprawił jednak, że część zabiegów stosowanych w chirurgii kręgosłupa jest dużo mniej inwazyjnych niż w stereotypowych zabiegach chirurgicznych.