Schorzenie występujące wówczas, kiedy łuk podłużny stopy ulega spłaszczeniu, wskutek czego cały obszar stopy styka się z podłożem, nosi nazwę płaskostopia. Rozwija się ono u ludzi, którzy używają niewłaściwego obuwia, w tym w szczególności u pań noszących buty na zbyt wysokich obcasach i mocno zwężonych noskach, uciskających palce u nóg. Osoby wykonujące pracę w pozycji stojącej oraz otyłe są też w ogromnym stopniu narażone.

Łatwo diagnozuje się płaskostopie u dzieci w wieku szkolnym, u których łuk stopy napełniony jest tłuszczem. Prostą metodą na stwierdzenie tego, czy schorzenie ma miejsce, jest odbicie mokrej stopy na płaskiej nawierzchni. Absencja czytelnego wcięcia symbolizuje to, że niechybnie pojawiło się u nas płaskostopie i przynależy natychmiast podążyć na specjalistyczne badania.

Do podstawowych objawów płaskostopia zalicza się ból oraz pieczenie niepoprawnie uformowanej stopy. Jeśli nie cierpieliśmy na płaskostopie w dzieciństwie nie oznacza to, że nie uformuje się ono w wieku późniejszym. Uformować się może wtedy płaskostopie zwane poprzecznym. Dość często sami odpowiadamy za to, że nasze stopy zaczynają źle prezentować się. Powiązane może to również być z predyspozycjami genetycznymi i tutaj głównie z wrodzoną wiotkością aparatu więzadłowego stopy.

Aby samemu skorygować płaskostopie trzeba wykonywać ćwiczenia: kręcić nogą w kostce, ruszać palcami i podnosić wielorakie obiekty przy użyciu palców stopy. Prócz tego, jeżeli zajdzie potrzeba, powinno się korzystać z dodatkowych wkładek ortopedycznych bądź zmienić obuwie na bardziej dopasowane.